Virtuele munten, reële risico’s. De enige garantie in crypto is het risico.

Gooit Tornado Cash roet in het eten van de Ethereum Merge?

Je las vorige week al in onze nieuwsbrief hoe Tornado Cash een schokgolf van verontwaardiging veroorzaakte in de cryptocommunity. Het blacklisten van alle Tornado Cash gebruikers door de Office of Foreign Assets Control (OFAC) lijkt ondertussen ook te muteren tot een ware splinterbom waarbij zelfs de Ethereum Merge mogelijks niet gespaard blijft.

Binnen een kleine maand is het zover; de grote overstap van Proof of Work (PoW) naar Proof of Stake (PoS) voor Ethereum. Hierbij zal het minen van nieuwe blocks niet langer gebeuren door mining bedrijven die enorme hoeveelheden electriciteit opslorpen maar door bezitters van Ethereum die hun munten vastzetten in gespecialiseerde software.

Eén van de problemen bij staking is dat de procedure te maken krijgt met sterke centralisatie bij enkele grote spelers (staking providers). Er zijn verschillende redenen voor deze centralisatie, we sommen even de meest relevante op:

  • Je moet over minstens 32 Eth beschikken om op je eentje te kunnen staken.

  • De software om op je eentje te staken is bijzonder complex wat veel gebruikers afschrikt, zeker wanneer je grote hoeveelheden Ethereum op het spel moet zetten en je geen fouten mag maken.

  • Wanneer je in de plaats hiervan je Ethereum door gecentraliseerde “Staking Providers” laat staken krijg je representatieve tokens in de plaats (zoals stETH en andere) die op hun beurt te gebruiken zijn voor andere doeleinden. BIjkomend voordeel van deze staking providers is uiteraard dat de limiet van 32 eth wegvalt aangezien alle funds worden gepooled.

Gevolg is dat meer dan 60% van de “staked” Ethereum ondertussen onder de controle valt van 4 spelers: Kraken, Binance, Lido en Coinbase. Het is hier dat het schoentje wringt aangezien deze entiteiten (vooral de exchanges) steeds met zeer zware regulatie te maken krijgen.

Neem Coinbase bijvoorbeeld (dat 15% van de staked Ethereum in zijn bezit heeft); een Amerikaans beursgenoteerd handelsplatform dat veel connecties heeft met de overheid. De kans dat OFAC (dat onderdeel uitmaakt van het Amerikaans ministerie van Financiën) druk zal gaan uitoefenen op Coinbase om alle Tornado Cash transacties te blokkeren is reëel.

De CEO van Coinbase liet onlangs op Twitter weten dat hij de staking services volledig zal stopzetten als bovenstaand scenario zich voordoet. Talk is cheap natuurlijk en Brian Armstrong staat ook niet echt bekend als iemand die principes hoog in het vaandel draagt. Bovendien boekte Coinbase het afgelopen kwartaal meer dan $1 miljard aan verliezen dus het is niet meteen duidelijk of Armstrong Uberhaupt de beweegruimte heeft om deze zeer lucratieve Staking business zo maar aan de kant te schuiven.

Tegelijk speelt dit probleem ook veel minder bij PoW cryptocurrencies zoals Bitcoin aangezien de fysieke PoW mining bedrijven veel kleiner zijn en ook niet dezelfde regulatieve druk ondervinden als grote gecentraliseerde handelsplatformen.

Het is inderdaad zo dat PoW mining bedrijven samenwerken in “mining pools”, maar deze pools hebben nooit controle over de mining bedrijven of hun computers (terwijl Staking providers wel volledige controle hebben over de staked Ethereum). Wanneer er sprake is van censuur op het niveau van de PoW mining pools kunnen de individuele mining bedrijven bovendien binnen één minuut van pool wijzigen.

Dit is in de praktijk trouwens al gebeurd. MARA pool (Bitcoin mining pool) trachtte vorig jaar bepaalde OFAC blacklisted Bitcoin addressen te weren uit hun blocks. Binnen enkele maanden tijd moest MARA met de staart tussen de benen haar zelfopgelegde censuur intrekken na aanhoudende druk van de gemeenschap en de miners.